حضانت فرزند بعد از فوت
زمانی که یکی از والدین فوت می کند اصولا حضانت طفل به والد دیگر واگذار می شود. مثلا اگر پدر از دنیا برود اصولا حضانت طفل با مادر خواهد بود. اما چنانچه مادر امکان نگهداری از فرزند را نداشه باشد یا زندگی با مادر به صلاح طفل نباشد، حسب رای دادگاه حضانت فرزند با جد پدری یا سایر بستگان نسبی طفل با توجه به طبقه و درجه خواهد بود.
شرایط اخذ حضانت فرزند از دادگاه چیست؟
همان طور که اشاره شد مهم ترین عامل در تعیین حضانت فرزند صلاح و مصلحت طفل است. پس چنانچه هر یک از والدین بتواند اثبات کند که حضانت و سرپرست فعلی طفل خلاف مصلحت فرزند است می تواند با طرح دادخواست حضانت در دادگاه خانواده، حضانت فرزند خود را اخذ کند. برخی از شرایطی که می تواند موجب عدم صلاحیت را جهت حضانت فرزند می شود عبارت است از:
- اعتیاد زیان آور به مواد مخدر، الکل یا قمار
- فحشا و اشتهار به فساد اخلاقی
- ابتلا به هرگونه بیماری روانی که به تایید پزشکی قانونی رسیده باشد
- ضرب و جرح عمدی و خارج از عرف و تکرار آن
- وادار کردن طفل امور غیرقانونی و سوء استفاده از طفل در مساغلی مثل فساد اخلاقی، فحشا و یا تکدی گری
پس می توان گفت هرگونه فساد اخلاقی، سوء رفتار، بیماری روانی، ضرب و جرح عمدی یا هر امر دیگری که نشان دهد ادامه حضانت فرزند به صلاح طفل نیست می تواند سسب سلب حضانت فرزند شود. برای این کار والد دیگر باید دادخواست سلب حضانت و تعیین حضانت طفل در دادگاه خانواده مطرح نماید و مدارک خود را ضمیمه دادخواست نماید.
حضانت فرزند پس از ازدواج مادر به چه صورت است؟
اصولا پدر فرزند راضی نیست که فرزندان او در خانه مرد دیگری بزرگ شوند. اصولا وقتی مادر ازدواج می کند حضانت از او سلب می شود. مگر اینکه اثبات کند که ازدواج وی آسیبی به حقوق فرزند نمی رساند و ازدواج مادر خللی در وظایف مادری وی ایجاد نخواهد کرد.
البته باید توجه داشت که سلب حضانت از مادر به دلیل ازدواج مجدد نیازمند طرح دادخواست سلب و تعیین حضانت فرزندان توسط پدر یا جد پدری می باشد وگرنه دادگاه با ابتکار خود وارد این موضوع نخواهد شد و حضانت فرزندان را در اختیار مادر خواهد گذاشت.
سخن پایانی
حضانت فرزند پس از طلاق یا فوت والدین، مسئله‌ای حساس و پیچیده است که در قوانین ایران با توجه به مصلحت کودک و شرایط خاص هر خانواده تعیین می‌شود. در حالت کلی، قانون‌گذار اولویت را به والدین می‌دهد و در صورت عدم صلاحیت یا فوت آنها، به ترتیب به جد پدری، وصی منصوب از طرف پدر و در نهایت سایر بستگان واجد شرایط می‌سپارد.
