طلاق به دلیل خشونت یکی از راه‌های خاتمه دادن به زندگی مشترک است که در قانون تعیین شده است. به طور کلی, حق طلاق در اختیار مرد قرار دارد و اگر تمایل به ادامه زندگی مشترک ندارد, می‌تواند به طلاق روی آورد. اما این به این معنا نیست که بدون رسیدگی در دادگاه و شنیدن دلایل طرفین, حکم طلاق به صورت خودکار صادر می‌شود. مرد باید گواهی عدم سازش را دریافت کند تا حکم طلاق اجرا شود. همچنین پرداخت نفقه زن از جمله مسائلی است که در دادگاه مورد بررسی قرار می‌گیرد. اما شرایط زن برای درخواست حکم طلاق ممکن است متفاوت باشد. اگر زن تمایلی به ادامه زندگی مشترک ندارد, باید دلایل قانونی را ارائه دهد.برای انجام مراحل طلاق به دلیل خشونت یکی از مواردی است که زن می‌تواند با آن زندگی مشترک خود را به پایان برساند.
در این مطلب با چه مواردی آشنا می شویم ؟
مطابق بند 4 ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی: ضرب و شتم یا هرگونه سوء رفتار مستمر زوج که عرفاً با توجه به وضعیت زوجه قابل تحمل نباشد. رویه قضایی حاکم در دادگاه‌ها برای اثبات ضرب و شتم به شکل مستمر و استمرار این خشونت باید منجر به عسر و حرج زن شود.
بسیاری از افراد با دانش در حوزه حقوق و به عبارتی حقوق‌دانان اعتقاد دارند که صرفاً صدور یک دادنامه مبنی بر ضرب و شتم که منجر به آسیب کمی به زن شده است، نمی‌تواند به عنوان دلیلی برای احتمال وقوع خطر برای زندگی مشترک زوجین باشد.
بنابراین، هر نوع سوءرفتار یا ضرب و شتم از سوی همسر می‌نیازد که به صورت مستمر انجام شده باشد. این به این معناست که حق طلاق برای زن تنها با یک بار واقعه‌ی ضرب و شتم ایجاد نمی‌شود. اگر خشونت تکرار شود، زن می‌تواند اقدام به شکایت کیفری کند و با اثبات این واقعه و اخذ حکم قطعی، می‌تواند به منظور درخواست طلاق به دلیل خشونت یا کتک‌زنی اقدام نماید.
به گفته وکیل خانواده، یکی از شایع‌ترین دلایل طلاق، طلاق به دلیل خشونت می‌باشد. در جامعه‌ی امروزی، خشونت و انحراف به سمت ضرب و شتم بر زنان متداول است. بسیاری از درخواست‌های طلاق در کشور به دلیل این موضوع ثبت می‌شوند. به همین دلیل، در این مقاله به طور خلاصه به بررسی طلاق به دلیل خشونت می‌پردازیم.
زیرا این سوءرفتارها باعث تاثیرات نامطلوبی بر سلامت روانی جامعه می‌شوند و منجر به مشکلات اجتماعی دیگری می‌گردند، لذا این موضوع باید به دقت و با رویکرد علمی مورد بررسی قرار گیرد. همان‌طور که در مقالات قبلی توضیح داده شده است و طبق ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی، حق طلاق در حیطه‌ی اختیار مرد قرار دارد.
اگر زن نیز بخواهد از دادگاه درخواست طلاق کند، حتماً باید دلایل محکم و معتبری را به مراکز معتبر دفتر خدمات قضایی ارائه دهد تا درخواست طلاق وی پذیرفته شود. یکی از مهم‌ترین و معتبرترین دلایل برای درخواست طلاق به دلیل ضرب و جرح یا کتک‌زنی از سوی همسر است.
ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی ضرب و شتم از سوی همسر یا هر نوع سوءرفتاری که به صورت مداوم و خارج از تحمل همسر باشد را تعریف می‌کند. اگر زن بتواند این موارد را قانوناً اثبات کند، دادگاه می‌تواند همسر را مجبور به پذیرش درخواست طلاق به دلیل ضرب و شتم کند.
در مورد سوءرفتار که در قانون یاد شده، باید توجه داشت که در شرایط دومی که در عقد نامه ذکر می‌شود، سوءرفتار همسر وجود دارد. سوءرفتار یا بدمعاشرت همسر باید به حدی باشد که ادامه زندگی مشترک را تحت تاثیر قرار دهد و غیرقابل تحمل باشد. بنابراین، اگر همسر توانایی اثبات داشته باشد که همسر او به سوءرفتار یا بدمعاشرت مشتاق بوده است، می‌تواند درخواست طلاق را علی‌رغم مخالفت همسرش ارائه دهد. و از همین منظور نیز می توانید از وکیل طلاق برای پیش بردن و انجام مراحل طلاق کمک بگیرید.
برای پذیرفتن طلاق توافقی از سوی قانون و دادگاه، زن می‌بایست تمام موارد و ادله خود را به اثبات برساند. اثبات ضرب و جرح، خشونت و سوءرفتار مرد به سه روش زیر انجام می‌شود:
اقرار صریح از سوی شوهر: اگر مرد به طور صریح اقرار کند که به خشونت یا ضرب و شتم پرداخته است.
شهادت شهود مبنی بر ضرب و جرح زن: شهادت افرادی که شاهد خشونت یا ضرب و شتم بوده‌اند، می‌تواند به عنوان دلیل قابل قبولی مطرح شود.
سایر امارات و علم قاضی: اطلاعات دیگری مانند اسناد، مکاتبات، اقدامات قضایی یا شواهد دیگری که می‌تواند خشونت یا سوءرفتار مرد را نشان دهد، می‌تواند در دادگاه مورد استفاده قرار گیرد.
همچنین، زن می‌تواند با تقاضای ارجاع پرونده به مددکاری و تحقیق از همسایگان محل زندگی زوجین در خصوص خشونت و ضرب و شتم، شواهد بیشتری را جمع‌آوری کند.
آنچه باید توجه داشت، این است که گرفتن گواهی پزشکی قانونی که نشان دهنده ضرب و شتم است، کافی نیست. سوءرفتار مرد باید در دادگاه به طور محکم و به اثبات برسد و لازم است که مشخص شود آسیب‌های ناشی از خشونت توسط چه کسی ایجاد شده است.وکیل طلاق توافقی نیز می تواند کمک زیادی در این مورد انجام دهد. در نهایت، ملاک دادگاه در این باره رای قطعی و تصمیم در خصوص محکومیت کیفری زوج است.
حکم قطعی از سوی دادگاه کیفری که مبنی بر ارتکاب ضرب و جرح زوجه توسط زوج صادر می‌شود، از جمله مواردی است که می‌تواند به عنوان دلیلی بر خطر بر زندگی بدنی زوجه وارد شود و معمولاً از صدور حکم الزام به تمکین جلوگیری می‌کند. با این حال، نکته‌ای که وجود دارد، این است که اغلب یکبار ضرب و جرح توسط مرد به تنهایی ممکن است عدم تمکین و حق طلاق را به دنبال نداشته باشد.برای پیگیری و اطلاعات بیشتر درباره همین موضوع می توانید از مجموعه وکلای فراز کمک بگیرید و از هزینه وکیل طلاق باخبر شوید.
بنابراین، زن می‌تواند در صورت تکرار و تعدد واقعات ضرب و جرح توسط مرد و اخذ گواهی پزشکی قانونی و صدور حکم کیفری، با ارائه ادله و توافق دادگاه، به درخواست طلاق اقدام نماید. همچنین، اگر بتواند اثبات کند که امنیت جانی خود را در منزل همسر ندارد، می‌تواند از تمکین خودداری کند.
تصمیم نهایی در این زمینه و درباره سوءرفتار مرد، به عهده دادگاه است. گاهاً قضات مختلف ممکن است به گونه‌های مختلفی به ادله نگاه کنند و سوءرفتار را متفاوت تشخیص دهند. این به دلیل این است که در دادگاه، عواملی مانند باورها، عرف‌ها و تجربیات شخصی قاضی نقش دارند. این تفاوت در دیدگاه‌ها می‌تواند منجر به تصمیمات متفاوتی در مورد اخذ حکم نهایی شود که اهمیت آن در تصمیم‌گیری نهایی وضعیت موجود دارد.
ضرب و جرح زن توسط شوهر در قانون مجازات اسلامی به عنوان جرم شناخته شده و مرتکب این اقدام می‌تواند مجازات متعلقه را متحمل شود. در این قوانین، ضرب و جرح به هر مقداری که باشد، محسوب به جرم و مجازات‌پذیر تلقی می‌شود. زن در این موارد می‌تواند به دلیل ضرب و جرح ایجاد شده توسط شوهر، شکایت کند.
بعد از ارتکاب جرم و وقوع جراحات، زن می‌بایست به دادسرای عمومی محل وقوع جرم شکایت کند. سپس با توجه به شکایت ضرب و جرح، پرونده به کارشناس پزشکی قانونی ارجاع داده می‌شود تا میزان جراحات و آسیب‌های بدنی توسط کارشناس به دقت بررسی شود. در نهایت، دادگاه بر اساس نظر کارشناس پزشکی قانونی تصمیم‌گیری خواهد کرد. اگر مرد از ارتکاب جرم منکر شود، بازپرس با استفاده از شواهد و مدارک، مانند تحقیق محلی و گزارش‌های شاهدان، به تحقیق و کشف حقیقت خواهد پرداخت.
بنابراین، در پرونده‌ها و اختلافات خانوادگی، تنها اقدام به شکایت به پلیس کافی نیست. برای اثبات ضرب و جرح، نیاز به رسیدگی در دادگاه کیفری داریم تا اقدامات قانونی و مجازات‌های مرتبط را بررسی کنیم. در مورد طلاق به دلیل خشونت، ملاک رای قاضی بر اساس محکومیت کیفری زوج تعیین خواهد شد. گزارش پزشکی قانونی تنها نشان‌دهنده وجود ضرب و جرح و میزان آن است و باید به اثبات برسد که این آسیب‌ها توسط شوهر ایجاد شده است.
اگر شوهر به ضرب و جرح زن اقدام کند، مطابق قوانین مجازات اسلامی و در خصوص جنایت غیر عمدی بر اعضا و جنایت عمدی که قصاص نداشته باشد، ممکن است به پرداخت دیه محکوم شود. میزان دیه بر اساس میزان ضربات وارده و به اطلاعات و نظر پزشکی قانونی تعیین خواهد شد.
اما اگر جراحات وارده منجر به نقصان، شکستن یا از کار افتادن یکی از اعضا، مرض دائمی، فقدان یا نقص حواس، منافع، زوال عقل مجنی علیه شود و قصاص امکان‌پذیر نباشد، و اقدامات شوهر موجب اخلال در نظم، صیانت و امنیت جامعه یا بیم تجری مرتکب یا دیگران گردد، ممکن است با مجازات حبس به مدت ۲ تا ۵ سال محکوم شود. همچنین، در صورت درخواست مجنی علیه، ممکن است به پرداخت دیه نیز محکوم شود.
در نتیجه، طلاق به دلیل خشونت یک مسئله حساس و پیچیده است که در قوانین و حقوق اجتماعی گوناگون تنظیم شده است. خشونت زناشویی و ضرب و جرح زن توسط شوهر، به عنوان جرائم محسوب می‌شوند و می‌توانند منجر به مجازات‌های قانونی شوند. در خصوص طلاق به دلیل خشونت، معیارها و ادله برای تصمیم‌گیری دقیق تر در دادگاه‌ها اهمیت دارند.
اثبات ضرب و جرح به میزانی که زوجه بخواهد از طلاق به دلیل خشونت استفاده کند، نیازمند رسیدگی دقیق و مدارک قانونی است. تصمیم‌گیری‌های دادگاه در این موارد به تحقیقات پلیسی، شهادت‌های شاهدان و تشریح تاثیرات جسمی و روحی خشونت بر زندگی زن تکیه دارد. به طور کلی، مبارزه با خشونت و تشویق به فرآیندهای قانونی مناسب، به سازمان‌دهی و حمایت از زنان و حقوق آنها کمک می‌کند تا محیطی امن‌تر و عادلانه‌تر برای زندگی ایجاد شود.
